2013 ESH/ESC Guidelines for the management of arterial hypertension

ແນວທາງການປີ່ນປົວພະຍາດຄວາມດັນເລືອດສູງ 2013. (2013 ESH/ESC Guidelines for the management of arterial hypertension)

1.    ນິຍາມ ແລະ ການຈັດຂັ້ນຂອງພະຍາດຄວາມດັນເລືອດສຸງ ຂັ້ນ Systolic Diastolic ດີທີ່ສຸດ <120 and/or <80 Normal 120–129 and/or 80–84 High normal 130–139 and/or 85–89 Grade 1 140-159 and/or 140–159 Grade 2 160-179 and/or   160–179 Grade 3 ≥ 180 and/or                                             ≥110 Isolated systolic hypertension ≥ 140 and <90

2.   ປະເມີນຫາປັດໃສ່ຽງທັງຫມົດ (Assessment of total cardiovascular risk) ·         ອາຍຸ (≥ ≥55 ຜູ້ຊາຍ; ≥≥65 ຜູ້ຍີງ) ·         ສູບຢາ ·         ໄຂມັນສຸງ: Dyslipidaemia, Total cholesterol >4.9 mmol/L (190 mg/dL), ແລະ/ຫຼື Low-density lipoprotein cholesterol >3.0 mmol/L (115 mg/dL), ແລະ/ຫຼື High-density lipoprotein cholesterol: ຜູ້ຊາຍ <1.0 mmol/L(40 mg/dL), ຜູ້ຍີງ <1.2 mmol/L (46 mg/dL), ແລະ/ຫຼື Triglycerides >1.7 mmol/L (150 mg/dL) ·         Fasting plasma glucose 5.6–6.9 mmol/L (102–125 mg/dL) ·         Abnormal glucose tolerance test ·         Obesity [BMI ≥30 kg/m2 (height2)] ·         Abdominal obesity (ຮອບແອວ: ຊາຍ 102 cm; ຜູ້ຍີງ ≥88 cm) ·         ຄອບຄົວມີປະຫວັດ CVD (ຊາຍ <55 ປີ; ຍີງ <65 ປີ)

ມີອະໄວຍະວະຖືກທຳລາຍ ແຕ່ບໍ່ມີອາການ

·         ຄວາມດັນເລືອດ (ໃນຄົນໄວກາງຄົນ) ≥60 mmHg ·         Electrocardiographic LVH (Sokolow–Lyon index >3.5 mV; RaVL >1.1 mV; Cornell voltage duration product >244 mV*ms), ຫຼື Echocardiographic LVH [LVM index: ຊາຍ >115 g/m2; ຍີງ >95 g/m2 (BSA)]a ·         ຜະໜັງເສັ້ນເລືອດ Carotid ໜາ (IMT >0.9 mm) ຫຼື ເປັນ plaque ·         Carotid–femoral PWV >10 m/s ·         Ankle-brachial index <0.9 ·         Microalbuminuria (30–300 mg/24 h), ຫຼື albumin–creatinine ratio (30–300 mg/g; 3.4–34 mg/mmol) (preferentially on morning spot urine) ເປັນພະຍາດເບົາຫວານ (Diabetes mellitus) ·         Fasting plasma glucose ≥7.0 mmol/L (126 mg/dL) ຕ້ອງກວດ 2 ຄັ້ງ, ແລະ/ຫຼື ·         HbA1c >7% (53 mmol/mol), ແລະ/ຫຼື ·         Post-load plasma glucose >11.0 mmol/L (198 mg/dL) ມີພະຍາດຫົວໃຈເສັ້ນເລືອດ ຫຼື ພະຍາດໄຂ່ຫຼັງ. ·         ພະຍາດຫົວໃຈ: ischaemic stroke; cerebral haemorrhage; transient ischaemic attack ·         ພະຍາດເສັ້ນເລືອດຫົວໃຈ(CHD): myocardial infarction; angina; myocardial revascularization with PCI or CABG ·         ພະຍາດຫົວໃຈຊຸດໂຊມ (Heart failure), ລວມທັງຫົວໃຈຊຸດໂຊມທີ່ພົວພັນກັບການສົ່ງເລືອດ. ·         ພະຍາດເສັ້ນເລືອດພາກສ່ວນປາຍຂອງຂາ. ·         CKD ມີ GFR <30 mL/min/1.73m2 (BSA); ມີ proteinuria (>300 mg/24 h). ·         ມີພະຍາດຕາ: haemorrhages ຫຼື exudates, papilloedema ໝາຍເຫດ:  BMI= body mass index, BP=blood pressure, BSA=body surface area, CABG=coronary artery bypass graft, CHD= coronary heart disease, CKD= chronic kidney disease, CV=cardiovascular, CVD=cardiovascular disease, EF=ejection fraction, GFR=estimated glomerular filtration rate, HbA1c =glycated haemoglobin, IMT=intima-media thickness, LVH=left ventricular hypertrophy; LVM =left ventricular mass PCI = percutaneous coronary intervention; PWV = pulse wave velocity.

ຕາຕະລາງການຈັດປັດໃຈສ່ຽງເປັນພະຍາດົວໃຈເສັ້ນເລືອດເປັນແຕ່ລະຂັ້ນ ຕໍ່ກັບຄວາມດັນເລືອດ ແລະ ພະຍາດທີ່ມີອາ ການສະແດງອອກ ແລະ ບໍ່ມີອາການສະແດງອອກ. ປັດໃຈສ່ຽງອື່ນໆ, ມີອະໄຍະວະແປ່ເພແຕ່ບໍມີອາການ ຄວາມດັນເລືອດ High normal SBP 130–139 or DBP 85–89 Grade 1 HT SBP 140–159 or DBP 90–99 Grade 2 HT SBP 160–179 or DBP 100–109 Grade 3 HT SBP ≥180 or DBP ≥110 ບໍມີປັດໃຈສ່ຽງ Low risk Moderate risk High risk ມີ 1-2 ປັດໃຈສ່ຽງ Low risk Moderate risk Moderate to high risk High risk ≥ 3 ປັດໃຈສ່ຽງ Low to moderate risk Moderate to high risk High risk High risk ມີ OD, CKD ຂັ້ນ 3 ຫຼ ມີເບົາຫວານ Moderate to high risk High risk High risk High to very high risk ມີອາການທາງ CVD, CKD ຂັ້ນ ≥ 4 ຫຼື ມີເບົາຫວານ ກັບ ມີ OD ຫຼື ປັດໃຈສ່ຽງ Very high risk Very high risk Very high risk Very high risk  BP = blood pressure; CKD = chronic kidney disease; CV = cardiovascular; CVD = cardiovascular disease; DBP = diastolic blood pressure; HT = hypertension; OD = organ damage; RF = risk factor; SBP = systolic blood pressure

3.  ຂັ້ນຕອນຂອງການບົ່ງມະຕິ 1.     ຕ້ອງມີຄວາມດັນເລືອດສູງ. 2.    ກຳນົດສາຍເຫດອັນພາໃຫ້ເປັນ secondary hypertension. 3.    ປະເມີນຫາປັດໃຈສ່ຽງພາໃຫ້ເປັນພະຍາດຫົວໃຈເສັ້ນເລືອດ, ຊອກວ່າມີອະໄວຍະວະໃດໃນຮ່າງກາຍເສຍໜ້າ ທີການ(organ damage) ແລະ ມີອາການທາງ clinicalສະແດງອອກບໍ. ນອກນັ້ນຢ່າລືມແທກຄວາມດັນເລືອດສູງ, ປະຫວັດພະຍາດ, ປະຫວັດການໃຊຢາ,ປະຫວັດຄອບຄົວ, ກວດຮ່າງກາຍ, ແລະ ການກວດວິເຄາະຕ່າງໆ.

3.1 ການແທກຄວາມດັນເລືອດແມ່ນຕ້ອງແຫກຢູ່ໃນໂຮງໝໍ ແລະ ຢູ່ເຮືອນພ້ອມຖ້າສູງຈື່ເອີ້ນວ່າມີ ຄວາມດັນເລືອດສຸງ. ໝວດ Systolic BP (mmHg) Diastolic BP (mmHg) ແທກຢູ່ໂຮງໝໍ ≥ 140 ແລະ/ຫຼື ≥  90 ຕອນລຸກ ≥ 135 ແລະ/ຫຼື ≥  85 ຕອນນອນ ≥  120 ແລະ/ຫຼື ≥  70 ຕອນ 24 ໂມງ ≥  130 ແລະ/ຫຼື ≥  80 ແທກຢູ່ເຮືອນ ≥  135 ແລະ/ຫຼື ≥  85

3.2 ຖາມປະຫວັດພະຍາດຜ່ານມາ 1. ຖາມຫາໄລຍະການເປັນ ແລະ ເຄີຍເປັນຄວາມດັນສຸງເທົ່າໃດລວມທທັງການວັດແທກຄວາມດັນຢູ່ເຮືອນ(ຖ້າມີ ການແທກຄວາມດັນຢູ່ເຮືອນ) 2. ຖາມຫາ Secondary hypertension a) ປະຫວັດຄອບຄົວເປັນ CKD (polycystic kidney). b) ປະຫວັດເປັນພະຍາດໄຂ່ຫລັງແວອື່ນເຊັ່ນ:  urinary tract infection, ມີຍ່ຽວເລືອດ(haematuria),  ພະ             ຍາດຕ່ອມເທີງໄຂ່ຫຼັງ(parenchymal renal disease). c) ປະຫວັັດການໃຊ້ຢາ ແລະ ສານອື່ນໆເຊັ່ນ: ຢາຄຸມກຳເນີດ, ຢາບ້າ(amphetamines), liquorice, carbenoxolone, vasoconstrictive nasal drops, cocaine, gluco- ແລະ ineralocorticosteroids. d) ເຄີຍມີອາການເຫື່ອອອກ, ເຈັບຫົວ, ຕື່ນເຕັ້ນ, ບໍ່ສະບາຍທ້ອງແມ່ນອາການຂອງ (pheochromocytoma). e) ອາການກ້າມຊີ້ນອ່ອນແຮງ ແລະ ສັ່ນໆ ແມ່ນອາການຂອງ hyperaldosteronism. f) ມີອາການທີ່ບອກວ່າເປັນ thyroid disease. 3. ຖາມປັດໃຈສ່ຽງ. a) ປະຫວັດຄອບຄົວ ແລະ ສ່ວນຕົວເຄີຍເປັນ hypertension ແລະ CVD b) ປະຫວັດຄອບຄົວ ແລະ ສ່ວນຕົວເຄີຍເປັນບັນຫາເລື່ອງໄຂມັນບໍ( dyslipidaemia) c) ປະຫວັດຄອບຄົວ ແລະ ສ່ວນຕົວເຄີຍເປັນເບົາຫວານ( diabetes mellitus)ວ່າ: ຫາການໃຊ້ຢາ ແນວໃດ?ລະດັບ           ທາດນ້ຳ ຕານໃນເລືອດ? ຍ່ຽວຫາຍ?. d) ສູບຢາບໍ?. e) ນີດໃສການກີນ. f) ນ້ຳໜັກເກີນບໍ? g) ການອອກກຳລັງກາຍແນວໃດ? h) ນອນໂກນ(Snoring); sleep apnoe. 4. ມີປະຫວັດ, ອາການຂອງອະໄວຍະວະມີການແຕະຕ້ອງ ແລະ ພະຍາດຫົວໃຈເສັ້ນເລືອດ. a) ດ້ານມັນສະໝອງ ແລະ ຕາ: ເຈັບຫົວ, ວີນຫົວ(vertigo), ລາຍຕາ(impaired vision), TIA. b) ຫົວໃຈt: ເຈັບເອີກ, ຫາຍໃຈຟືດ, ບວມ, ກ້າມຊີ້ນຫົວໃຈຂາດເລືອດ(myocardial infarction), ສະຫຼົບ (syncope). c) ໄຂ່ຫຼັງ: ຫີວນ້ຳ, ຍ່ຽວຫຼາຍ, ຍ່ຽວຍາກ(nocturia), ຍ່ຽວເລືອດ(haematuria). d) ກ່ຽວກັບເສັ້ນເລືອດແດງພາກສ່ວນປາຍ: ປາຍຕີນປາຍມືເຢັນ(cold extremities). e) ມີປະຫວັດນອນໂກນ, ພະຍາດປອດຊ້ຳເຮື້ອ, ຍຸດຫາຍໃຈ. 5. ປະຫວັດການປີ່ນປົວຄວາມດັນເລືອດສຸງ. a) ການໃຊ້ຢາປົວຄວາມດັນເລືອດສຸງແນວໃດ? b) ຜ່ານມາເຄີຍໃຊ້ຢາແນວໃດ? c) Evidence of adherence or lack of adherence to therapy. d) ຜົນຂອງການໃຊ້ຢາເປັນແນວໃດ.

ການກວດຮ່າງກາຍ ອາການຂອງ secondary hypertension • ລັກຊະນະເປັນ Cushing syndrome. • ຜີວໜັງເປັນ stigmata ຂອງ neurofibromatosis( pheochromocytoma). • ຄຳຈະຮູ້ສືກວ່າເປັນໄຂ່ຫຼັງໃຫຍ່ (polycystic kidney). • ຟັງທ້ອງມີ abdominal murmurs (renovascular hypertension). • ຟັງມີ chest murmurs (ຍ້ອນເປັນ aortic coarctation; aortic disease). ອາການຂອງອະໄວຍະວະມີການທຳລາຍ • ທາງສະໝອງ: motor ຫຼື sensory ມີການຜີດປົກກະຕິ. • ຕາ: fundoscopic ເຫັນວ່າຜີດປົກກະຕິ. • ຫົວໃຈ: ອັດຕາການເຕັ້ນຂອງຫົວໃຈຜີດປົກກະຕິ, ຟັງມີສະຜິດປົກກະຕິ ມີສຽງ 3 ຫຼື ສຽງ 4 ເກີດຂື້ນ, ຫົໃຈມີ ສຽງຜີ່ວ, ຫົວໃຈຕີບໍສະໝ່ຳສະເໝີ(arrhythmias), pulmonary ມີ rales, peripheral oedema. • ເສັ້ນເລືອດພາກສ່ວນປາຍ: ບໍມີ pulses, ກຳມະຈອນລົດລົງ, ປາຍຕີນປາຍມືເຢັນ, ມີ ischaemic skin lesions. • ເສັ້ນເລືອດ Carotid: ມີ systolic murmurs. ນ້ຳໜັກເກີນ: • ຈາກການຄີດໄລ່ BMI: body weight/height2 (kg/m2). • ຮອບທ້ອງຍາວເກີນ

ອາການທາງ Clinical ແລະ ການບົ່ງມະຕິ secondary hypertension Clinical indications Diagnostics Common causes Clinical history Physical examination Laboratory investigations First-line test(s) Additional/ Confirmatory test(s) Renal parenchymal disease ມີປະຫວັດຊືມເຊື້ອລະບົບເຖ່ເທ ຫຼື ມີການອຸດຕັນ, ມີເລືອດໃນຍ່ຽວ, ຄອບຄົວມີປະຫວັດເປັນ polycystic kidney. ມີກ້ອນໃນທ້ອງ (ຖ້າກໍລະນີເປັນ polycystic kidney ມີ protein, ເມັດເລືອດແດງ ຫຼື ເມັດເລືອດຂາວໃນຍ່ຽວ. GFR ລົດລົງ. ຕ້ອງເຮັດ Renal ultrasound Detailed work-up for kidney disease. Primary aldosteronism ກ້າມຊີ້ນອ່ອນແຮງ, ຄອບຄົວມີປະຫວັດມີຄວາມດັນເລືອດສຸງ ແລະ ບັນຫາເສັ້ນເລືອດໃນສະໝອງ ໃນອາຍຸ <40 years. Arrhythmias (ໃນກໍລະນີເປັນ severe hypokalaemia). Hypokalaemia Aldosterone–renin ratio under standardized conditions Cornformatory test( oral sodium loading saline infusion, fluorocortisone suppression or captopril test, adrenal CT scan, adrenal vein sampling Uncommon causes Pheochromocytoma ເປັນຄວາມດັນເລືອດປານກາງ ຫຼື ຮຸນແຮງ ຈະພາໃຫ້ເຈັບຫົວແຮງ, ເຫື່ອອອກ, ປຸ້ນທ້ອງ, ຈືດມ້ານ ຄອບຄົວມີປະຫວັດເປັນ pheochromocytoma. Skin stigmata of neurofibromatosis Incidental discovery of adrenal mass Measurement of urinary fractionated metanephrines or plasma-free metanephrines. CT or MRI of the abdomen and pelvis; 123 I-labelled metaiodobenzyl- guanidine scanning; genetic screening for pathogenic mutations. Cushing’s syndrome ນ້ຳໜັກເພີ່ມຂື້ນໄວ,ຍ່ຽວຫຍາຍ, polydipsia, psychological disturbances. Typical body habitus (central obesity, moon-face, buffalo hump, red striae, hirsutism). Hyperglycaemia 24-h urinary cortisol excretion Dexamethasonesuppression Tests

4.  ການປີ່ນປົວ 1.   ຕ້ອງເລີ່ມປີ່ນປົວແນວໃດ ເມື່ອຄວາມດັນຢູ່ໃນ Grade 2  ແລະ grade 3 ກັບ ມີປັດໃຈສ່ຽງຢ່າງໃດຢ່າງໜື່ງ ແມ່ນໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນທັນທີ, ພ້ອມທັງປ່ຽນວິທີຊີວິດທັນທີ. ຖ້າຄົນເຈັບມີປັດໃຈສ່ຽງເຊັ່ນ:organ damage, diabetes, CVD ຫຼື CKD ເຖີງຈະມີຄວາມດັນເລືອດສຸງພຽງເປັນ grade 1. ເປັນໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໂລດ. ເລີ່ມໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃນຄົນເຈັບມີຄວາມດັນ grade 1 ໃນຄົນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຕ່ຳ ຫາ ປານກາງ ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນແມ່ນຈະໃຫ້ໃນຄົນເຈັບອາຍຸສຸງທີ່ຕ່ຳກວ່າ 80 ປີ ເມື່ອຄວາມດັນເລືອດຢູ່ລະດັບ 140–159 mmHg. ປັດໃຈສ່ຽງອື່ນໆ, ມີອະໄຍະວະແປ່ເພແຕ່ບໍມີອາການ ຄວາມດັນເລືອດ High normal SBP 130–139 or DBP 85–89 Grade 1 HT SBP 140–159 or DBP 90–99 Grade 2 HT SBP 160–179 or DBP 100–109 Grade 3 HT SBP ≥180 or DBP ≥110 ບໍມີປັດໃຈສ່ຽງ •ປ່ຽນການດຳລົງຊີວີດ 2 – 3 ເດືອນ. • ແລ້ວຄຸມໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນຢູ່<140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ 2-3 ອາທິດ. • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້<140/90 ມີ 1-2 ປັດໃຈສ່ຽງ •ພຽງແຕ່ປ່ຽນວິທີຊີວີດ • ບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຢາຫຍັງ. • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ 2-3 ອາທິດ. • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ 2-3 ອາທິດ. • Then add BP drugs targeting <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນທັນທີເພື່ໃຫ້ ຄວາມດັນຢູ່ທີ່ <140/90 ≥ 3 ປັດໃຈສ່ຽງ •ພຽງແຕ່ປ່ຽນວິທີຊີວີດ • ບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຢາຫຍັງ. • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ 2-3 ອາທິດ. • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນທັນທີເພື່ໃຫ້ ຄວາມດັນ ຢູ່ທີ່ <140/90 ມີ OD, CKD ຂັ້ນ 3 ຫຼ ມີເບົາຫວານ •ພຽງແຕ່ປ່ຽນວິທີຊີວີດ • ບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຢາຫຍັງ. • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນທັນທີເພື່ໃຫ້ ຄວາມດັນ ຢູ່ທີ່ <140/90 ມີອາການທາງ CVD, CKD ຂັ້ນ ≥ 4 ຫຼື ມີເບົາຫວານ ກັບ ມີ OD ຫຼື ປັດໃຈສ່ຽງ •ພຽງແຕ່ປ່ຽນວິທີຊີວີດ • ບໍ່ຕ້ອງໃຫ້ຢາຫຍັງ. • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ <140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້<140/90 • ປ່ຽນການດຳລົງຊວີດ • ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້<140/90

ເປົ້າຫມາຍຂອງການຄຸມຄວາມດັນ ພະຍາດທີ່ຕ້ອງຄຸມຄວາມດັນ Systolic ໃຫ້ <140 mmHg: a) ໃນຄົນເຈັບທີ່ມີຄວາມສ່ຽງເປັນພະຍາດຫົວໃຈເສັ້ນເລືອດຂັ້ນຕ່ຳ ຫາ ປານກາງ b)ໃນຄົນເຈັບທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານ c) ໃນຄົນເຈັບທີ່ມີປະຫວັດເປັນ stroke ຫຼື TIA d) ໃນຄົນເຈັບທີ່ເປັນ coronary heart disease e) ໃນຄົນເຈັບທີ່ເປັນ coronary heart disease ຈາກ diabetic. ໃນຄົນເຈັບອາຍຸຕ່ຳກວ່າ 80 ປີ ທີ່ມີ systolic blood pressure ≥160 mmHg ນີແມ່ນຄວນລົດຄວາມດັນໃຫ້ຢູ່ລະຫວ່າງ 150-140 mmHg. ໂດຍທົ່ວໄປຄົນອາຍຸ> 80 ປີ ແລະຄວາມດັນ ≥ ≥160 mmHg, ແມ່ນຕ້ອງລົດຄວາມດັນໃຫ້ຢູ່ລະຫວ່າງ150 ແລະ 140 mmHg ຕ້ອງລົດຄວາມດັນ diastolic ໃຫ້ <90 mmHg ແຕ່ຍົກເວັ້ນໃນຄົນເຈັບທີ່ເປັນເບົາຫວານ. ແຕ່ຕ້ອງຢູ່ລະຫວ່າງ 80 ແລະ 85 mmHg 4.1      ຍຸດທະສາຂອງການປີ່ນປົວ 4.1.1  ການປ່ຽນແປງວິທີຊີວີດ ການປ່ຽນວິທີຊີວີດແມ່ນວິທີທີ່ຈະປ້ອງກັນພະຍາດຄວາມດັນເລືອດສຸງ, ຈາກການສືກສາພົບວ່າການປ່ຽນແປງວິທີຊີວີດແມ່ນມີປະສີດທີຜົນເທົ່າທຽມກັບການໃຊ້ຢາ ການຈຳກັດເກືອໂດຍໃຊ້ 5–6 g /ມື້. ດື່ມເຫຼົ້າ 2ຈອກ/ມື້ ໃນຜູ້ຊາຍ, ຜູ້ຍີງດ່ືມ 1 ຈອກ/ມື້. ກີນອາຫານຈຳພວກຜັກ, ໝາກໄມ້, ແລະອາຫານທີ່ມີໄຂມັນຕ່ຳ. ລົດນ້ຳໜັກໃຫ້ຕ່ຳກວ່າ BMI of 25 kg/m2, ຮອບທ້ອງໃຫ້ຕ່ຳກວ່າ <88 cm. ອກກຳລັງກາຍໃຫ້ສະໝ່ຳສະເໝີ ຢ່າງນ້ອຍມື້ລະ 30 ນາທີ, 5 ຫາ 7 ວັນ ຕໍ່ອາທິດ. ຢຸດການສູບຢາຖ້າສູບຢາ.

4.1.2 ຢາທີ່ໃຊ້ປີ່ນປົວ ວິທີການໃຫ້ຢາ:  BP ສຸງປານກາງ ກັບມີປັດໃຈສ່ຽງຕໍ່າ ຫາ ປານກາງຫາ ການເລືອກໃຊ້ຢາ  BP ສຸງ ກັບມີປັດໃຈສ່ຽງສຸງ ໃຫ້ຢາຕົວດຽວ ໃຫ້ 2 ຕົວປະສົມກັນ ສັບປ່ຽນຕົວຢາຕົວອື່ນ ໃຫ້ຕົວຢາເກົ່າແຕ່ໃຫ້ເຕັມdose ໃຫ້ 2 ຕົວປະສົມກັນເກົ່ານັ້ນ ໃຫ້ເຕັມ dose ເພີ່ມຢາຕົວທີ່ 3 ໄປອີກ ໃຫ້ຕົວຢາຕົວດຽວແຕ່ໃຫ້ ເຕັມ dose ໃຫ້ຢາ 2 ຕົວປະສົມກັນ  ແລະ ໃຫ້ເຕັມ doses ສັບປ່ຽນຢາກັນໃນ 2 ຕົວຢາ ໃຫ້ໃຊ້ຢາ 3 ຕົວໃຫ້ເຕັມ doses Beta-blockers Thiazide diuretics Angiotensin-receptor blockers Other Antihypertensives Calcium antagonists ACE inhibitors

ຄວາມດັນເລືອດສຸງ ກັບພະຍາດບາງຢ່າງ ແຕ່ບໍ່ມີອາການສົນ LVH ACEI, CCB, ARB Asymptomatic atherosclerosis CCB, ACEI Microalbuminuria ACEI, ARB Renal dysfunction ACEI, ARB Other Isolated systolic HTN (elderly) Diuretic, CCB Metabolic syndrome ACEI, ARB, CCB Diabetes ACEI, ARB Pregnancy Methyldopa, beta-blocker, CCB ACEI=angiotensin-converting enzyme inhibitor; ARB=angiotensin receptor blocker; CCB=calcium channel blocker; LVH=left ventricular hypertrophy

ຄວາມດັນເລືອດສຸງ ແລະ ມີ CV event Previous MI Beta-blocker, ACEI, ARB Angina Beta-blocker, CCB ຫົວໃຈຊຸດໂຊມ Diuretic, beta-blocker, ACEI, ARB, mineralocorticoid receptor antagonists Aortic aneurysm Beta-blocker ປ້ອງກັນ Atrial fibrillation Consider ARB, ACEI, beta-blocker, or  mineralocorticoid receptor antagonist Atrial fibrillation, ventricular rate control Beta-blocker, non-dihydropyridine CCB ESRD/proteinuria ACEI, ARB PAD ACEI, CCB ESRD=end-stage renal disease; MI=myocardial infarction; PAD=peripheral artery disease

ການປີ່ນປົວປັດໃຈສ່ຽງຕ່າງໆ ໃນຄົນເຈັບມີຄວາມສ່ຽງ moderate ຫາ high CV risk LDL-C target: <3 mmol/L (<115 mg/dL) ຄົນທີ່ມີອາການທາງ CHD LDL-C target: <1.8 mg/dL (<70 mg/dL) ໃຫ້ aspirin therapy ໃນຄົນມີຄວາມດັນສູງ ແລະ ມີຄວາມສ່ຽງເປັນໄຂ່ຫຼັງຊຸດໂຊມ ແລະ ສ່ຽງຕໍ່ CV ເພື່ອໃຫ້ຄວາມດັນເລືອດຄົງທີ່ແລະຄວບຄຸມໄດ້ ບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ Aspirin ທີ່ຈະປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເປັນ ຄວາມ ດັນເລືອດສູງໃນຄົນເຈັບມີຄວາມສ່ຽງ low-moderate ຄົນທີ່ມີຄວາມດັນສົມທົບກັບເປັນເບົາຫວານ ຕ້ອງປົວໃຫ້ A1C  <7.0%

ໃນຄົນເຈັບທີ່ມີເບົາຫວານ ຕ້ອງປົວ(Mandatory): ໃຫ້ຢາທັນທີເມື່ອຄວາມດັນ systolic ≥160 ດີແທ້ແມ່ນຕ້ອງເລີ່ມປົວເມື່ອຄວາມດັນ Systolic  ≥140 ຄວາມດັນໃນຄົນເຈັບເປັນເບົາຫວານແມ່ນຕ້ອງໃຫ້ <140 ຄວາມດັນ Diastolic ແມ່ນໃຫ້ <85 ໃນຄົນເຈັບເປັນເບົາຫວານທີ່ມີ proteinuria ຫຼືmicroalbuminuria ແມ່ນສາມາພີຈາລະນາ ໃຊ້ໄດ້ຢາທຸກກຸ່ມຢາ RAS blockers ແຕ່ຖ້າເປັນພະຍາດອື່ນສົມທົບຮ້າຍແຮງແມ່ນຫ້າມໃຊ້RAS blockers ເນື່ອຈາກວ່າ RAS blockers ຈະພາໃຫ້ມີ proteinuria ຫຼືmicroalbuminuria RAS blockers = Renin–angiotensin system blocker

ໃນຄົນເຈັບທີ່ເປັນ with metabolic syndrome ປ່ຽນແປງວິທີຊີວີດ ລົດນ້ຳໜັກ, ອອກກຳລັງກາຍເພື່ອປັບປຸງ BP ໃຫ້ດີຂື້ນ, ປັບປຸງຂະບວນການເຜົາຜານຕ່າງໆ. ຕົວຢາລົດຄວາມດັນທີ່ພາໃຫ້ອາການດີ ຂື້ນ ແລະ ບໍ່ພາໃຫ້ມີການຕ້ານຕໍ່ insulin ມີ RAS blockers CCBs ຢາ Beta-blockers* ແລະ ຢາໄຂ່ຍ່ຽວ ແມ່ນໃຊ້ເປັນຕົວເສີມ ມັກໃຊ້ສົມທົບກັບ potassium-sparing agent ຄົນທີ່ມີບັນຫາ metabolich ແລະ ມີຄວາມດັນສຸງ ຄວນມີການສັ່ງຢາ ເມື່ອໃດ? ເມື່ອ BP ≥140/90 ຫຼັງຈາກມີການປ່ຽນວິທີຊີວີດ, ຕ້ອງຄຸມໃຫ້ BP <140/90 ກໍລະນີເປັນ metabolic syndrome ແລະ BP ປົກກະຕິແມ່ນບໍ່ໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນ. *Except vasodilating beta-blockers

ຄົນເຈັບທີ່ມີບັນຫາໄຂ່ຫຼັງ ຕອ້ງຄຸມຄວາມດັນ SBP ໃຫ້ <140 ຖ້າຊີລົດ SBP <130 ທີ່ມີ proteinuria ແມ່ນໃຫ້ຕິດຕາມ GFR ໃຊ້ຢາຈຳພວກ RAS blockers ແມ່ນມີຜົນລົດ albuminuria ກ່ວາຢາຕົວອື່ນ. ແມ່ນມີຂໍ້ບົ່ງຊີ້ໃນຄົນເຈັບທີ່ມີ microalbuminuria, proteinuria ສາມາດໃຊ້ RAS blockers ກັບຢາຕົວອື່ນ ເພື່ອຕຸມຄວາມດັນໃຫ້ໄດ້ຕາມເປົ້າໝາຍ ການທີ່ປະສົມຢາກັນລະຫວ່າງ RAS blockers 2 ຕົວ ແມ່ນຫ້າມເຮັດເດັດຂາດ ຕົວຢາ Aldosterone antagonists ແມ່ນຫ້າມໃຊ້ໃນ CKD ໂດຍສະເພາະທີ່ໃຊ້ສົມທົບກັບ RAS blocker ອັນນີ້ແມ່ນມີ ຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການລົດໜ້າທີ່ການຂອງໄຂ່ຫຼັງ ແລະ ເປັນ hyperkalemia

ຄົນເຈັບທີ່ມີ cerebrovascular disease ແມ່ນຫ້າມໃຫ້ຢາລົດຄວາມດັນພາຍໃນ 1 ອາທີດຫລັງຈາກເປັນ acute stroke ເພາະມັນຈະບໍ່ຕອບສະໜອງຕໍ່ລະດັບ BP ທີ່ສຸງ Use clinical judgment with very high SBP ໃຫ້ໃຊ້ຢາລົດຄວາມດັນໃນຄົນເຈັບທີມີປະຫວັດ ເປັນ stroke ຫຼື TIA ເຖີງວ່າຄວາມດັນ SBP ຈະຢູ່ 140-159 ເປົ້າໝາຍການຄຸມຄວາມດັນ SBP ໃນຄົນເຈັບ ທີມີປະຫວັດ ເປັນ stroke ຫຼື <140 Consider higher SBP goal in elderly with previous stroke or TIA All drug regimens recommended for stroke prevention Provided BP is effectively reduced

ໃນຄົນເຈັບທີ່ມີພະຍາດຫົວໃຈ(heart disease) ຕ້ອງຄຸມຄວາມດັນ SBP ໃຫ້ໄດ້ເປົ້າໝາຍ <140 ສຳລັບຄົນເຈັບທີ່ເປັນ CHD ໃຫ້ Beta-blockers ສັບລັບຄົນເຈັບທີ່ມີຄວາມດັນສຸງທີ່ມີ MI ດີມາໃຫມ່ໆ. ສຳລັບ CHDອັນອື່ນແມ່ນສາມາດໃຊ້ຢາລົດຄວາມດັນທີ່ເປັນ; beta-blockers, CCBs. ຕົວຢາ Diuretics, beta-blockers, ACEIs, ARBs, and/or mineralocorticoid receptor antagonists for patients with HF ຫຼື severe LV dysfunction ແມ່ນຢາລົດອັດຕາການຕາຍ ແລະ ການນອນໂຮງໝໍຂອງຄົນເຈັບ ສຳລັບຄົນເຈັບເປັນຫົວໃຈຊຸດໂຊມ, ejection fraction ແຕ່ຄວາມດັນບໍສຸງ ເຖີງຈະມີຄວາດັນສຸງ ແລະ ມີ systolic dysfunction: ແມ່ນໃຫ້ຄວາມດັນ SBP ຢູ່ປະມານ 140. ຈະແນະນຳໃຫ້ປົວແບບປົວຕາມອາການ. ຄົນເຈັບທີ່ເປັນ AF ໃຫ້ພິຈາລະນາໃຫ້ ACEIs, ARBs, (beta-blockers, mineralocorticoid receptor antagonists ຖ້າຮາກວ່າມີ HF) ການໃຊ້ຢາລົດຄວາມດັນໃນຄົນເຈັບມີ LVH ແມ່ນເລີ່ມໃຫ້ການປີ່ນປົວດ້ວຍຢາທີ່ມີປະສີດທີຜົນດີກວ່າສາ ກ່ອນເພື່ອ LVH ດີຂື້ນກ່ອນເຊັ່ນມີຕົວຢາ ACEIs, ARBs, CCBs AF=atrial fibrillation; EF=ejection fraction; HF=heart failure; LV=left ventricular

ສຳລັບຄົນເຈັບຄວາມດັນເລືອດສຸງທີ່ມີ atherosclerosis, arteriosclerosis, PAD ໃຫ້ໃຊ້ CCBs ແລະ ACEIs ໃນ carotid atherosclerosis ໄດ້ຜົນດີກວ່າໃຊ້ຢາ diuretics, beta-blockers ສຳລັບໃນຄົນເຈັບທີ່ມີ atherosclerosis ແລະ ມາຮັບການປີ່ນປົວຊັກຊ້າ ຄົນເຈັບທີ່ມີຄວາມດັນສຸງກັບ ເປັນ PWV >10 m/s ແມ່ນຄວນຄຳນືງໃນການໃຫ້ຢາ ລົດຄວາມດັນ ເພື່ອໃຫ້ຄວາມດັນ <140/90 ຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີ ການໃຫ້ຢາປີ່ນປົວຄົນເຈັບທີ່ມີຄວາມດັນສຸງ ກັບມີ PAD ແມ່ນຕ້ອງໃຫ້ BP <140/90 PAD ຈະພາໃຫ້ສ່ຽງຕໍ່ການເປັນ MI, stroke, HF, CV ແລະ ຕາຍ ຄວນໃຫ້ beta-blockers ປົວຄົນເຈັບທີ່ມີ arterial HTN ກັບການມີ PAD ໃຫ້ລະມັດລະວັງຕໍ່ການໃຊ້ beta-blockers ອາດຈະພາໃຫ້ອາການຂອງ PAD ໜັກໄປໜ້າ. PAD=peripheral artery disease; PWV=pulse wave velocity

ຄວາມດັນເລືອດສູງທີ່ມີການຕ້ານຕໍ່ການປີ່ນປົວ. ແມ່ນໃຫ້ເບີ່ງຄືນທຸກຢາທີ່ໃຊ້ລົງໄປ, ເບີ່ງຂະນາດຕ່າງໆ... ໃຫ້ mineralocorticoid receptor antagonists, amiloride, ແລະ the alpha-1 blocker doxazosin ຖ້າບໍ່ມີຂໍ້ຫ້າມໃດ ໃຫ້ຢຸດການໃຊ້ຖ້າມີການແຕະຕ້ອງໄຂ່ຫຼັງ ແລະ baroreceptor ຖ້າຢາກໃຊ້ບໍໄດ້ຜົນ ການປ່ຽນການປີ່ນປົວໃຫມ່ແມ່ນໃນກໍລະນີ ມີການຕ້ານຄວາມດັນເລືອດສຸງທີ່ແທ້ຈີງ ທາງ Clinic : SBP ≥160 ຫຼື DBP ≥110 ກັບຄວາມດັນເພີ່ມ ຂື້ນທີ່ຍັ້ງຍືນຈາກ ABPM ABPM=ambulatory blood pressure management

ກົນໄກຂອງຢາແຕ່ລະຕົວ

1.   Angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEIs) ຊື່ການຄ້າ: ຊື່ເຄມີ: anapril, enalapril , ກົນໄກການອອກລິດ: ·         ໄປຢັບຢັ້ງການປ່ຽນ angiotensin 1 ເປັນ angiotensin 2 ພາໃຫ້: ເສັ້ນເລືອດຍະ, ລົດການລັ່ງ aldosterone, ບຳລຸງເຮັດໃຫ້ໜ້າທີ່ການຂອງ endothelia cells ·         ເຮັດໃຫ້ລະບົບໝຸນວຽນເລືອດດີຂື້ນ, ລົດອັດຕາການາຍຂອງ acute myocardial infarction ·         ໃນຄົນເປັນພະຍາດໄຂ່ຫຼັງ ແລະ ມີ proteinuria ແມ່ນຈະມີການລົດການເປັນໄປໃຫ້ຊ້າລົງໂດຍການດັດແປງຄວາມດັນໃນ   intra-glomerular. ອາການຂ້າງຄຽງ: ·         ໄອແຫ້ງໆ, ພາໃຫ້ກ້າມຊີ້ນປັ້ນ, hyperkalemia, renal imparement, ປະລິມານຢາທີ່ຈະໃຊ້: §  Anapril 2.5-40 mg/day §  Captopril 12-50mg ກີນ 3 ຄັ້ງ​/ມື້.

ກົນໄກຂອງ angiotensin ກັບຄວາມດັນ. ມີ 2 ຊ່ອງທາງຂອງການຄຸມຄວາມດັນຄື: ທາງທີ່ 1:  renin-angiotensin-aldosterone systemic 1.   ການກະຕຸ້່ນ renin–angiotensin–aldosterone ແມ່ນເລີ່ມຈາກ: dehydration, Na_ deficiency, ຫຼື hemorrhage . 2.   ເຮັດໃຫ້ບໍລິມາດເລືອດລລົດລົງ 3.   ເຮັດໃຫ້ຄວາມດັນເລືອດຕ່ຳ 4.   ຈາກຄວາມດັນຕ່ຳແມ່ນຈະມີການກະຕຸ້ນໃຫ້ຈຸລັງ juxtaglomerular cells ຢູ່ໃນໄຂ່ຫຼັງລັ່ງ enzyme rennin ອອກສູ່ກະແສເລືອດ. 5.   ແລ້ວລະດັບ renin ໃນກະແສເລືອດຈະສຸງໃນກະແສເລືອດ. 6.   Renin ຈະປ່ຽນເປັນ angiotensinogen, ເມື່ອມີການປະສົມກັບ plasma protein ທີ່ຜະລີດຈາກຕັບ ແລ້ວກາຍເປັນ angiotensin I. 7.   ແລ້ວ angiotensin I ຈະສຸງຂື້ນໃນກະແສເລືອດ. 8.   ແລ້ວຈະໄປຜ່ານເສັ້ນເລືອດຟອຍຂອງປອດ ແລ້ວ enzyme angiotensin-converting enzyme (ACE) ຈະປ່ຽນ angiotensin I ເປັນ hormone angiotensin II ຢູ່ປອດ. 9.   ແລ້ວ angiotensin II ຈື່ງເພີ່ມສຸງໃນກະແສເລືອດ. 10.  ແລ້ວ Angiotensin II ຈະກະຕຸ້ນຕ່ອມເທີ່ງໄຂ່ຫຼັງລັ່ງ aldosterone. 11.  ລະດັບ aldosterone ກໍຈະເພີ່ມຂື້ນໃນກະແສເລືອດ ແລ້ວໄປຫາໄຂ່ຫຼັງ. 12. ຈະໄປກະຕຸ້ນໃຫ້ໄຂ່ຫຼັງເພີ່ມການດຸດຊືມກັບທາດ Na ແລະ ນໍ້າກັບສູ່ກະແສເລືອດເຮັດໃຫ້ນໍ້າຍ່ຽວນ້ອຍລົງ. ນອກນັ້ນ Aldosterone ຍັງກະຕຸ້ນໃຫ້ໄຂ່ຫຼັງລັ່ງ K ແລະ H ອອກທາງນ້ຳຍ່ຽວ. 13. ເມື່ອມີການດືງນ້ຳເຂົ້າສູ່ເສັ້ນເລືອດແລ້ວພາໃຫ້ຄວາມດັນສຸງສູ່ລະດັບປົກກະຕິ. ທາງທີ່ 2 : ແມ່ນເພີ່ມ systemic vascular resistance. Angiotensin II ຍັງກະຕຸ້ນໃຫ້ກ້າມຊີ້ນກ້ຽງຢູ່ຜະໜັງເສັ້ນເລືອດແດງຫົວຕົວເຮັດໃຫ້ຍົກຄວາມດັນເລືອດສູງເຂົ້າສູ່ພາວະປົກກະຕິ.

2.   Angiotensin receptor blocker(ARBs) ກົນໄກການອອກລິດ: ·         ຈະຢັບຢັ້ງ angiotensin 2 receptor ·         ຍັບຢັ້ງ renin-angiotensin-aldosterone systemic ປະລິມານຢາທີ່ໃຊ້: §  ກີນ losartan 50-100 mg/ມື້ §  ກີນ Candesartan 8-32 mg/ມື້ §  Irbesartan 150-300 mg/ມື້ §  Valsartan 80-160 mg/ມື້ ອາການຂ້າງຄຽງ: ຄວາມດັນຕ່ຳ, dizziness, fatigue, hyperkalemia, dyspepsia ແລະ diarrhea ເວລາທີ່ກີນຢານີ້ເຂົ້າໄປແລ້ວຕ້ອງກວດ electrolyte, creatinine ເພື່ອຕີດຕາມ.

3.   Beta blocker Acebutolol, Propanolol, sotalol, timolol, metoprolol,… ກົນໄກ: ·         Beta-receptor blocker ເຊີ່ງມີຄຸນສົມບັດເປັນ negative chronotropic ແລະ negative inotropic ·         ໃຊ້ໃນ hypertension, congestive heart failure, angina, post myocardial infarction, atrial fribrilation, migraine prophylaxis. ປະລິມານຢາທີ່ໃຊ້: ·         Acebutolol 100-400mg ກີນ ຄັ້ງ/ວັນ ·         Atenolol 50-100mg/ວັນ ·         Metoprolol 12-200mg/ວັນ ໝາຍເຫດ: §  beta 1 ຢູ່ຫົວໃຈເມື່ອຖືກກະຕຸ້ນແລ້ວເຮັດໜ້າທີ່: ເພີ່ມການຫົດຫັດ(inotropic) ແລະ ເພີ່ມອັດຕາການເຕັ້ນ(chronotropy). ເມື່ອໃຊ້ຢາ Beta blocker ຈະເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈລົດການຫົດຫັດ(negative inotropic) ແລະ ອັດຕາການເຕັ້ນຂອງຫົວໃຈລົດລົງ(negative chronotropic) §  Beta 2 ຢູ່ຜະຫນັງເສັ້ນເລືອດເມື່ອກະຕຸ້ນແລ້ວ: ເຮັດໃຫ້ເສັ້ນເລືອດຍະ( vasodilation). ເມື່ອໃຊ້ຢາ Beta blocker ຫຼອດປອດຫົດຫັດ ກຳມະຜົນສຳຮອງ: §  ຫົວໃຈຕີຊ້າ, ຫົວໃຈຢຸດເຕັ້ນ, ຄວາມດັນຕ່ຳ, Acute pulmonary edema. §  Sotalol ອາດພາໃຫ້ ​QT interval ຍາວ §  ດ້ານ CNS: ອີດເມື່ອຍ, Depression, nightmare

Dihydropyridine calcium channel blocker Drug: amlodipine, felodipine, renedine, nifedipine(adalat) ກົນໄກອອກລິດ: ·         ເຮັດໃຫ້ vasodilatation ແລະ ລົດ peripheral vascular resistance, ໂດຍປະຕິກິລິຍາຕໍ່           l-channel ອັນເປັນປະຕູທາງເຂົ້າຂອງ Ca ion ·         ໃຊ້ປົວ isolated systolic hypertension, atable angina ແລະ severe or resistant hypertension Common dosage ·         Amlodipine 5-10 mg po daily ·         Felodipine 5-20 mg po daily ·         Nifedipine 30-60 mg po daily ·         Nimodipine 60 mg ທຸກ 4 ຊົ່ວໂມງ 21 ວັນ ໃນຄົນເປັນ subarachnoid hemorrhage. ອາການຂ້າງຄຽງ: ·         ສາມາພາໃຫ້ເປັນ padal edema, dizziness, ເຈັບຫົວ, ເຈັບຕາ, ພາວະທີເປັນ peripheral edema ສາມາດແກ້ໄຂດ້ວຍ ACEI ຫຼື ARB. ·         ຖ້າໃຊ້ທັນທີ່ໃນ angina ສາມາດພາໃຫ້ອາການນັກໄປໜ້າ. Practical tip: ·         ມັກໃຊ້ປົວ isolated systolic hypertension ໃນ elderly ( SBP> 160 mmHg ແລະ DBP<90 mmHg). ·         Amlodipine ລົດການເຈັບຫົວ. ·         ຖ້າໃຊ້ເປັນໄລຍະຍາວໃນ diabetic nephropathy ສາມາດພາໃຫ້ເປັນ proteinuria.

Non-DIhydropyridine Calcium Channel Blocker ຕົວຢາ: diltiazem, verapamil ກົນໄການອອກລີດ: ·         ແມ່ນອອກລິດຢູ່ທີ່ທີດກົງກັນຂ້າມຂອງ calcium channel ແລະ ອອກລິດຢູ່ທີ່ຈຸລັງຜະລົດກະແສໄຟຟ້າຫົວ ໃຈເຮັດໃຫ້ຫົວໃຈເຕັ້ນຊ້າລົງ ·         ເຮັດໃຫ້ການຫົດຫັດຂອງຫົວໃຈລົດລົງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການໃຊ້ອົກຊີແຊນຂອງຈຸລັງກ້າມຊີ້ນ ລົດລົງ ນີ້ແມ່ນເໝາະສົມໃນການໃຊ້ໃນ satable angina. ·         ກຸ່ມຢານີ້ແມ່ນໃຊ້ໃນ hypertension, stable angina, coronary spasm, supraventricular tachycardia, atrial fibrillation, diabetic nephropathy, migraine ແລະ raynaud’s sysndrome. ປະລິມານຢາທີຈະໃຊ້: ·         ກີນ Diltiazem 120-360 mg/day ແບ່ງເປັນ 4 ຄັ້ງ/ມື້ ·         ກີນ Verapamil 120-480 mg/day ແມ່ນເປັນ 3 ຫາ 4 ຄັ້ງ/ມື້ ອາການຄ້າງຄຽງ: ·         ປະຕິກິຍາຕໍ່ກ້າມຊີ້ນກ້ຽງໃນລຳໃຊ້ພາໃຫ້ constipation. ·         Less pedal edema then dihydropyridine calcium blocker. ·         ຂໍ້ຫ່າມໃຊ້: heart failure, ventricular tachycardia, bradycardia ແລະ heart block. Practice tip: ·         ລົດ proteinuria ໄດ້ດີກວ່າ Dihydropyridine calcium channel blocker ເມື່ອໃຊ້ໃນ diabetic nephropathy ຖ້າໃຊ້ກັບ ACEI ຫຼື ARB. ຄຳເຕືອນ: ຫ້າມໃຊ້ສົມທົບກັບ Beta blocker ຫຼື digoxin ສາມາດພາໃຫ້ເປັນ bradycardia ແລະ heart block. Practice tip ·         ການໃຊ້ Dihydropyridine calcium channel blocker ກັບ Non-DIhydropyridine Calcium Channel Blocker ແມ່ນໄດ້ຜົນດີເປັນຕົວເລືອກທຳອີດຂອງການປີ່ນປົວຄວາມດັນເລືອດສູງໃນຄົນອາຍຸສູງ, low rennin hypertension. ·         ໃຊ້ໃນ resistant and renal parenchymal hypertension. ·         Calcium channel blocker ໃຊ້ເພື່ອລົດການເປັນ stroke ຖ້າທຽບກັບການໃຊ້ ACEI, Thiazide ແລະ beta blocker, ແຕ່ແນວໃດກໍຕາມຈະມີຜົນນ້ອຍກວ່າໃນການປົວ CHF ຫຼື MI.

Loop diuretics ຕົວຢາ: ethacrynic acid, furosemide(lasix) ກົນໄກການອອກລີດ: ·         ອອກລິດຍັບຍັ້ງ Na/K/2CL Co transport ທີ່ ascending limb of the loop of hendle. ·         ໃຊ້ບັນເທົາອາການຫາຍໃຈຟືດໂດຍການໃຫ້ຢາໄລ່ນ້ຳອອກ ເຮັດໃຫ້ເສັ້ນເລືອດຍະ ແລະ preload reduction. ·         ໃຊ້ໄລ່ນ້ຳທີເປັນພາວະນ້ຳເກີນ ເຊັ່ນ: CHF, ascites ແລະ renal failure ນອກຈາກນັ້ນຍັງໃຊ້ປົວພະວະ hypercalcemia, hypernatremia, ແລະ hyperkalemia. ປະລິມານຢາທີ່ໃຊ້: ·         Furosemide 20-100 mg 2 ຫຼື 3 ຄັ້ງ/ມື້(PO/IV) ·         Ethacrynic acid 25-50 mg/ມື້ (ກີນ) ອາການຂ້າງຄຽງ: ·         Na, K, CL and H ion ຈະມີການສຸນເສຍທາງນ້ຳຍ່ຽວພາໃຫ້ເປັນພາວະ hypontremia, hypokalemia, hypochlormia, hypomagnemia ແລະ metabolic alkalosis ·         ຖ້າທຽບໃສ່ thiazides ຈະມີການເສຍ Na, K ທີ່ພົວພັນກັບພາວະvollun lossນ້ອຍກວ່າ. ·         ແຕ່ກໍຄື thiazides ຢູ່ຈຸດວ່າ: ມີຜົນຕໍ່ metabolism ພາໃຫ້ເປັນ insulin resisence ເພີ່ມຂື້ນ ແລ້ວພາໃຫ້ເປັນເບົາຫວານ, ນອກນັ້ນຍັງມີການເພີ່ມ acid uric ຫຼາຍຂື້ນ ພາໃຫ້ເປັນ gout ·         ຖ້າເຮັດ IV ຢ່າງໄວຈະເປັນ ototoxic ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃຊ້ຮ່ວມກັນກັບກຸ່ມ aminoglycosides. Practice tips: ·         ໃສ່ທາງ IV furosemide ຈະມີຜົນເທົ່າກັບ 2 ເທົົ່າຂອງການກີນ ·         ເວລາໃສ່ຢາຕົວນີ້ໄປແລ້ວຕ້ອງໄດ້ກວດເບີ່ງ Na, K, CL ແລະ creatinine ເປັນປະຈຳເພາະວ່າຈະພາໃຫ້ ເປັນ pre-ranal failure. ·         ກໍລະນີເປັນໄຂ່ຫຼັງຊຸດໂຊມຕ້ອງໃສ່ປະລິມານສຸງຂື້ນກໍລະນີຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງໃຊ້ ·         ເປັນຫຍັງມື້ໜື່ງຈື່ງສັ່ງໃຊ້ 2 ຫາ 3 ຄັ້ງຕໍ່ມື້ ກໍ່ເພາະເປັນຢາທີ່ອອກລີດໄລຍະສັ້ນ 4 – 6 ຊົ່ວໂມງ

Thiazide diuretics ຕົວຢາ: chlorthalidone, hydrochlorothiazides, indapamide, metolazone ກົນໄການອອກລີດ:   ·         ໄປຍັບຍັ້ງ sodium and chloride reabsorbtion ໃນ distal convoluted tubule ພາໃຫ້ intravascular and extracellular volume ລົດລົງ ແລະ cardiac output ລົດລົງ ·         ຫລັງຈາກທີ່ຢາໝົດລີດ intravascular ຈະກັບຄືນມາບາງສ່ວນ,ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ peripheral resistance ກໍຈະລົດລົງ. ·         ມັກໃຊ້ໃນຄວາມດັນເລືອດສູງ ປະລິມານຢາທີ່ໃຊ້: ·         ກີນ Chlorthalidone 12-50 mg/ມື້. ·         ກີນ hydrochlorothiazides 12-25 mg/ມື້. ·         ກີນ indapamide 1-3 mg/ມື້. ອາການຂ້າງຄຽງ: ·         Hyponatremia, hypokalemia, hypomagnesemia, hypocalcemia ·         ເພີ່ມ insulin resistance ·         ເພີ່ມ triglcerides ·         ເພີ່ມ uric acid ອັນພາໃຫ້ເປັນ gout Practice tips: ·         .ໃຊ້ໃນປະລິມານຕ່ຳໆກໍຈະພາໃຫ້ມີການເສຍ Na ແລ້ວ ຕ້ອງໃຊ້ດົນໆເທື່ອໜື່ງ ·         ໃນການໃຊ້ hydrochlorothiazides ຖ້າໃຊ້ກາຍ 25 mg ຈະພາໃຫ້ມີການປັ່ນປ່ວນທາງ electrolyteແລ້ວສາມາດຕາຍກະທັນຫັນ, ໂດຍສະເພາະຖ້າໃຊ້ປະສົມກັບ potassium sparing drugs. ·         ຖ້າ GFR ປົກກະຕິການໃຊ້ຢາຈະບໍ່ມີຜົນຮ້າຍແຮງ, ແຕ່ຍົກເວັ້ນເມື່ອ GFR < 30 ml/min.